De wodanseiken van Wolfheze

| Rogier - Houtkunstenaar

Geschreven door: Rogier - Houtkunstenaar Bekijk profiel

WOLFHEZE - We schrijven het jaar 1850. De kunstschilders van de ‘Oosterbeekse school’ struinen langs de Wolfhezerbeek. Het ‘Gelderse Barbizon’ wordt Oosterbeek in die dagen ook wel genoemd. Er werd dan ook volop geschilderd in de vrije natuur. De prachtige omgeving van Wolfheze was dan ook regelmatig onderwerp van hun schilderijen. 

Woeste eiken 
Het is één van deze schilderijen die ‘anno 2016‘ mijn aandacht trekt. Geschilderd door J.J. Cremer in 1849. Wodanseiken luidt de titel. Een passende naam voor een vijftal woeste eiken langs de Wolfhezerbeek. Het meest fascinerende is echter wel het feit dat deze bomen er nog steeds schijnen te staan! Een goede reden voor een wandeling langs de Wolfhezerbeek.

Wandelen langs de Wolfhezerbeek 
Aangekomen bij de Wolfhezerbeek word ik welkom geheten door de vele vogels en een paar lome koeien. Na een werkelijk schitterende wandeling over heuveltjes, oude beukenbossen met klaterende beekjes en een prachtig heideveld doemen ze dan voor mij op. De Wodanseiken.

De sprengenbeek hier ter plekke is rond 1550 gegraven. De bomen zijn waarschijnlijk dus rond 1600 geplant dan wel ontkiemd. Het geeft een speciaal gevoel, staan op een plek met zoveel historie. Wat zouden deze bomen allemaal voorbij hebben zien komen?

Sterke bomen
In de twintiger jaren is er één van de wodanseiken afgezaagd. Sterk als eikenhout is, staat de stronk er echter nog steeds. Rijk begroeid met diverse mossen en paddenstoelen. De overige wodanseiken staan er overigens nog fier bij. Na 400 jaar nog lang niet van plan om op te geven!
Langzaam vervolg ik mijn weg langs de beek. Genietend van het heuvelachtige landschap. Heel even waan ik mij honderden jaren terug... zie ik daar nou een schilder met zijn schildersezel?


Zelf ook een wandeling maken langs de wodanseiken?
Er start een route vanaf de parkeerplaats aan de oude kloosterweg net buiten Wolfheze.

Lees meer blogs - Van Rogier Vogelzang